De eerste dagen, olijven plukken

Maandag 22 november

Wat buiten bij daglicht het eerste opvalt is de vulkaan de Etna met besneeuwde hellingen, hoog boven het landschap uitstekend tot een uiteindelijke hoogte van ruim 2900 meter. Soms verscholen in hoedvormige wolken dan weer liggend in het volle zonligt. Steeds verrassend steeds weer anders. Voor vlakkelanders en onder zeeniveau bewoners een majestueus beeld.

Het begin van een 2 wekelijks ritueel. Opstaan om ca. 7.45 uur, ontbijten om 8.30 uur, aanvang werkzaamheden al gauw om 9.45 uur. Middageten om 14.30 uur, werken tot ca. 17.00 uur en avondeten om ongeveer 21.30 uur.
Het landschap wordt volledig gedomineerd door de Etna. In het landschap een aaneenschakeling van terrassen die door lavablokken worden opgebouwd, waarop hoofdzakelijk druiven en olijfbomen zijn aangeplant. De olijfbomen staan verspreid over een aantal verspreidde terrassen. Lopend naar boven klimmend over de lavamuren en terrasmuren bereiken we onze bestemming. Grote en kleine olijfbomen wisselen elkaar af. Onder de bomen worden grote zeilen gelegd. De olijven worden met de hand geplukt of als ze in trossen voorkomen gewoon van de takken 'geharkt' met kleine handharken. Ladders helpen ons om de hogere delen van de boom te bereiken. De opbrengst verschild erg per boom van enkele olijven bij kleine bomen, tot bomen waar we met 4 mensen wel 1,5 uur over doen om hem (bijna) leeg te plukken. De oogst wordt in zakken verzameld en laten naar beneden gedragen.

Deel van de dagoogst

 Ondertussen genieten we van een weldadig zonnetje, armen bloot en zonnecreme in de beurt. Na zo'n 2-3 uur komt Raphaël ons verblijden met water, appels en mandarijnen. De oogst blijkt na een aantal dagen plukken, als al Sergio's bomen zijn leeg geplukt, zo'n 360 kg te zijn

Olijven van verschillende plumage 

Op weg naar --- en aankomst

Zondag 21 november 2010
Uit alle windstreken verzamelden we ons op Schiphol voor de reis naar Biancavilla met een tussenlanding op het vliegveld van Rome. Ontmoetingsplek was de centrale hal van de luchthaven waar bleek dat 1 deelnemer op het laatste moment wegens ziekte moest achterblijven. De vlucht naar Rome verliep niet zoals je die graag zou hebben. Het slechte weer in de noordelijke helft van Italië maakte van de daling op Rome voor vele waaronder uw schrijver een barre onderneming, gelukkig was een groot aantal medepassagiers het met hem eens, te oordelen naar de onrust in het vliegtuig. Na een korte stop hup weer de lucht in voor het tweede deel van de vlucht naar Catania. Ook het stijgen vanuit Rome was niet geheel zonder rumoer, maar na een klein halfuur verstomde iedereen en konden we verder op een rustige vlucht terugkijken. Bij aankomst werden we opgevangen door Rocco en Sochito Takahashi onze Japanse projectdeelnemer.

Met de auto op weg naar Biancavilla, gelegen op de zuidelijke flanken van de vulkaan de Etna, was een rit van ongeveer 45 minuten in een al donker landschap dat direct vanuit de stad Catania overwegend omhoog loopt.
Na de kennismaking werd ons onze slaapplaatsen gewezen en de bedden opgemaakt. Evelien (uit Groningen) slaapt in het hoofdgebouw (familiehuis). De 4 mannen, Ton uit Breda, Jan uit Lochem, Kim uit Amerfoort en Sochito Takahashi uit Wenen werden in een ruime slaapkamer, die deel uitmaakt van het opvanghuis, ondergebracht. We werden in de eetkamer ontvangen, de familieleden werden aan ons voorgesteld. Het gezin bestond uit vader Segio, moeder Carmela, Rocco (21), Raphaël (18), Agatha (16) en Maria (13). Aan de tafel werden we geïnformeerd over o.a. werk- en etenstijden, taken die ons te wachten stonden, het gebruik van (warm)water ed.
Al gauw worden we ons bewust van het belang van onze Weense Japanner, die naast zijn eigen onverstaanbare taal ook Duits, Engels, een beetje Russisch, Frans en Spaans en een ruime hoeveelheid Italiaans in zijn rugzak blijkt te hebben. Hij zal zijn waarde de komende weken meer dan bewijzen.
Buiten hadden we in het donker van de avond vanuit onze hoge locatie een schitterend uitzicht op de verlichtte steden en dorpen die zich onder ons uitstrekten.

Evelien, Kim, Tom, Sochito Takahashi en Jan